Leczenie nerwicy natręctw jest długotrwałe i żmudne. Często wymaga połączenia farmakoterapii i psychoterapii, co w wielu wypadkach jest najbardziej efektywne. W chwili obecnej nie ma grupy leków szczególnie dedykowanych dla OCD. Najczęściej stosuje się leki przeciwlękowe i z grupy SSRI (wychwytu zwrotnego serotoniny):
- Clomipramina (Anafranil)
- Paroksetyna (Parogen, Seroxat)
- Fluoksetyna (Seronil, Bioxetin)
- Fluwoksamina (Fevarin)
- Sertralina (Asentra, Asertin)
Psychoterapia
Za najskuteczniejszą terapię w leczeniu OCD uznaje się terapię poznawczo-behawioralną (TPB), która nastawiona jest na zmianę nieprawidłowych nawyków myślenia, ograniczenie kompulsji i nauczenie się sposobów radzenia sobie z lękiem. Terapia składa się z kilku części:
- poznawczej (restrukturyzacja poznawcza, dyskusja z myślami, błędne koła i in),
- behawioralnej (konkretne techniki hamowania obsesji i kompulsji),
- ERP (Ekspozycja, Odroczona Reakcja, eksperymenty behawioralne) – ekspozycja na czynniki lękotwórcze i ograniczenie/odroczenie reakcji. Są to najbardziej efektywne techniki terapeutyczne, ale zanim przejdzie się do ERP, konieczne jest zbudowanie zaplecza do radzenia sobie z lękiem i przymusem w postaci technik poznawczych i behawioralnych.
Terapia może być prowadzona indywidualnie lub grupowo. Na niektóre sesje zapraszani są członkowie rodziny, którzy stają się koterapeutami – osobami wspierającymi i pomagającymi w terapii.